Ik hoor het mezelf nog zeggen: “Ik? Ik krijg echt geen burn-out. Ik heb het echt wel op tijd door en dan schakel ik bij.” Nou, dat bleek niet zo te zijn.

Had ik het niet door? Het leek zo simpel. Je voelt toch wel als je moe bent? Je merkt heus wel dat je af en toe een foutje maakt. Zeker als perfectionist, heb je dat haarfijn in de gaten. En als je je eigen verwachtingen niet kunt waarmaken, dan vraag je gewoon hulp. Toch? Easy. Nee, een burn-out, dat overkomt míj niet.

Stress-signalen negeren

De werkelijkheid bleek echter minder rooskleurig. Als ik terugkijk naar de tijd vlak voor mijn eigen burn-out, zie ik nu pas hoe vaak ik signalen heb genegeerd. Bijna elke ochtend stapte ik in de auto na een drukke ochtend vol ontbijt maken, brood smeren, tassen inpakken en de kinderen naar school brengen. Zodra ik op de autostoel plofte en de motor startte, hoorde ik mezelf keer op keer hardop zeggen: “IK BEN ZÓ MOE!” En toch reed ik naar kantoor alsof er niets aan de hand was.

Ik hoorde het wel, maar het drong niet tot me door.

Waarom bleef ik doorgaan? 

Waarom trok ik niet aan de bel? Waarom bleef ik mezelf negeren? In mijn geval was de reden even simpel als absurd: ik had gewoon geen tijd voor een burn-out! En dat klonk in mijn hoofd nog logisch ook.

Hoe weet je wanneer je grenzen bereikt zijn? Hoe merk je dat je eigenlijk allang over je grenzen bent gegaan? En hoe zorg je ervoor dat je op tijd in actie komt – voordat je lichaam en geest dat voor je doen?

Stress, vriend of vijand?

Een beetje stress kan prima zijn. Het helpt je scherp te blijven en te presteren. Maar te veel stress, en vooral te lang, is funest. Je lichaam en geest hebben ontspanning nodig om weer op te laden. Zonder die balans blijft de boog gespannen en dat hou je niet vol. Toch is ontspanning vaak het eerste wat je overslaat als je druk bent. Herkenbaar?

Het elastiekje

Denk eens aan een elastiekje. Je kunt het flink uitrekken zonder dat het direct knapt. Maar als je de spanning er nooit afhaalt, verliest het elastiekje uiteindelijk zijn veerkracht. En dat geldt ook voor jou.

Het lastige is dat de grens tussen gezonde spanning en overbelasting voor iedereen anders is én vaak moeilijk te zien. Maar als je af en toe even stil durft te staan, wordt die grens vaak een stuk duidelijker.

Ontspannen om te stralen Even stilstaan en ontspannen is geen luxe. Het is een noodzakelijke pauze, zodat je daarna weer kunt stralen en presteren.

Herken jij je hier in?

  • Ik voel me vaak moe en futloos.
  • Ik sleep me met lood in mijn schoenen naar mijn werk.
  • Ik ben vaak ongeduldig, opgejaagd of snel geïrriteerd.
  • Ik heb lichamelijke klachten zoals hoofdpijn, spanning in mijn schouders of rug, of ik slaap slecht.
  • Ik plan mijn dagen veel te vol en loop mezelf voorbij.
  • Ik wil te veel tegelijk doen en merk dat ik dingen vergeet.
  • Ik stel taken uit.
  • En dat piekeren? Mijn hoofd staat nooit stil.

Tijd voor actie 

Als je dit herkent, is het misschien tijd om even stil te staan. Neem vrijblijvend contact met me op en ontdek wat ik voor je kan betekenen.

Mailen me op irene@via-irene.nl of bel/ app naar 06-2336 5262.

Je bent van harte welkom.

 

Irene