Hoe gaat het?
Ken je dat? Je komt een bekende tegen en vraagt: “Hoe gaat het?” Het antwoord? “Druk!” Druk zijn lijkt een soort statussymbool geworden. Als je druk bent, dan doe je mee, dan tel je mee. Maar wat als iemand zegt: “Goed, ik heb tijd voor mezelf genomen en een dag niets gedaan”? Misschien voel je dan een lichte jaloezie opkomen, een verlangen om dat ook te kunnen. Maar ergens diep van binnen fluistert een stemmetje dat dit voor jou niet haalbaar is, dat je eerst iets moet ‘verdienen’ voordat je mag ontspannen. En dat is precies het probleem.
De illusie van drukte
Druk zijn voelt vaak productief, maar is dat ook zo? Als stress- en HSP-coach zie ik veel mensen die constant ‘aan’ staan en daardoor hun eigen grenzen niet meer voelen. Ik herken het uit mijn eigen tijd als HR-manager: als je niet druk was, leek het alsof je niet hard genoeg werkte en niets opleverde. Ik rende soms nog net niet door de gangen van het gebouw van de een naar de andere vergadering of om snel een kop koffie te halen. Maar wat als we die mindset omdraaien?
Drukte is niet per se een teken van succes. Het is vaak een signaal dat je geleefd wordt in plaats van dat je je eigen leven leidt. En dat is precies waar je je eigen verantwoordelijkheid mag nemen.
Waarom rust nemen zo moeilijk voelt
Veel mensen ervaren een soort schuldgevoel als ze even niets doen. Alsof ontspanning pas verdiend is na een dag keihard werken of als het werk af is (en dat is het nooit). Maar rust is geen luxe; het is een noodzaak. Je zenuwstelsel heeft herstelmomenten nodig om goed te functioneren. Toch wordt rust vaak verward met luiheid, en dat maakt het lastig om die tijd écht te nemen.
Daarnaast speelt groepsdruk een rol. Als iedereen om je heen het druk heeft, voelt het bijna ongemakkelijk om zelf een ander tempo te kiezen. Maar hoe gezond is het om constant mee te gaan in een tempo dat niet het jouwe is?
Je eigen tempo bepalen
Hier komt de crux: jij mag zelf bepalen hoe je met je tijd en energie omgaat. Dat vraagt om bewustwording en soms ook moed. Hoe kun je die verantwoordelijkheid nemen?
1. Bewustwording: Wat is jouw patroon?
Sta eens stil bij hoe jij over drukte denkt. Gebruik je het als excuus, als statussymbool, of als manier om je waarde te bewijzen? Of is het gewoon een automatisme? Wat gebeurt er als je bewust kiest om het rustiger aan te doen of jouw eigen tempo te kiezen?
2. Grenzen stellen: Nee is ook een antwoord
Veel mensen vinden het lastig om nee te zeggen, vooral als ze anderen niet willen teleurstellen. Maar als je geen grenzen stelt, raakt je energie sneller op. Vraag jezelf af: Moet ik dit NU doen? Moet IK dit nu doen? Moet ik DIT nu doen? Of doe ik dit omdat het van me verwacht wordt?
3. Ruimte maken voor rustmomenten
Rustmomenten hoeven geen urenlange meditatiesessies te zijn. Een paar minuten bewust ademhalen, een korte wandeling, of even offline gaan kan al een wereld van verschil maken. Of in plaats van snel een koffie te halen, even bewust van de kop koffie te genieten. Maak van rust een gewoonte, niet een noodoplossing.
4. Omgaan met het gevoel van ‘niet nuttig zijn’
Als nietsdoen oncomfortabel voelt, vraag jezelf dan af: Waarom? Waar komt dat gevoel vandaan? Vaak zit hier een diepere overtuiging achter, zoals ‘ik moet altijd productief zijn om waardevol te zijn’. Daag die gedachte uit en probeer een nieuwe mindset: Rust is óók waardevol.
Wat als jij het anders doet?
Stel je eens voor hoe het zou zijn als jij het voortouw neemt in een andere manier van werken en leven. Wat als jij degene bent die durft te zeggen: “Ik heb het niet druk, en dat voelt goed”? Grote kans dat je anderen inspireert om hetzelfde te doen.
Je hoeft niet mee te doen aan de wedstrijd van ‘wie het drukst is’. Jij mag je eigen ritme bepalen. Niet omdat het moet, maar omdat het mag. En dat is pas écht cool.
Hoe ik je kan helpen
Wil je hier eens over praten? Ik nodig je uit voor een instapwandeling. Tijdens deze wandeling kijken we samen naar waar je tegenaan loopt en wat je nodig hebt om weer in beweging te komen.
Je hoeft dit niet alleen te doen. Plan een wandeling in.